Zawiera 10 wywiadów z osobami współuzależnionymi. Są to kobiety - żony, partnerki lub córki, które dzielą się swoimi wspomnieniami. Dzięki tym szczerym rozmowom dowiadujemy się z jakimi emocjami mierzą się osoby, które żyją z uzależnionym mężem, ojcem itp. Są to emocje tak trudne, że osoby te niejednokrotnie potrzebują pomocy specjalisty, by wyrwać się z takiego związku, który stanowi prawdziwą pułapkę. Przedmiotem książki są nie tylko emocje współuzależnionych, ale także upokorzenia i cierpienie, które stało się ich udziałem i trwało często wiele lat. Kobiety, które podzieliły się z Sekielskim swoimi wspomnieniami przytaczały swoje historie bez cenzury, często z drastycznymi opisami. Dzięki temu książka ma wymiar autentyczny, a czytelnik może z niej wyciągnąć lekcję, którą idealnie podsumować można słowami: „Kobieto, jeżeli się zorientujesz, że twój mąż jest alkoholikiem, bierzesz w jedną rękę dziecko, w drugą walizkę, dowód osobisty, paszport i wychodzisz”. Zauważyć można dodatkowo, że problem uzależnienia i współuzależnienia dotyka różnych osób, bez względu na wiek czy status społeczny.
To ważna pozycja wydawnicza, ponieważ otwiera oczy na problem uzależnień od strony rodziny chorego. Pokazuje skalę problemu i to, jak trudno samemu sobie z tym wszystkim poradzić. Widać również rozpad rodziny, tragedię dzieci i bezradność. Jest to niesamowicie przykre.
Książka zyskuje, gdy uświadomimy sobie, że autor pisze ją z punktu widzenia osoby uzależnionej, a zatem takiej, która tego rodzaju krzywdę wyrządziła. To akt dużej odwagi.
Polecam wszystkim.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz