Książka "Nieznośna lekkość bytu" to wyjątkowa pozycja. Byłam pod ogromnym wrażeniem tej powieści. Warto podkreślić, że nie jest to książka łatwa w odbiorze, wymaga bowiem od czytelnika uważności i dojrzałości. Porusza wiele tematów, które są częścią życia każdego z nas. Dotyczy zagadnień wiary, miłości i śmierci. Dotyka również polityki.
Tytułową nieznośna lekkość bytu możemy metaforycznie potraktować jako tragiczną część ludzkiego istnienia. Czeski pisarz opowiada historię Tomasza - lekarza chirurga, który zakochuje się w Teresie. Jest to miłość jego życia, jednak skomplikowana nie tylko przez samego Tomasza. Mężczyzna prowadzi bowiem bujne życie erotyczne, nie potrafi i pewnie nie chce być wierny Teresie. Nie może oprzeć się innym kobietom.
Para mierzy się z wieloma problemami, jest to między innymi życie na emigracji. Teresa przejawia typowe lęki, rozterki kobiece, ludzkie. Zastanawia się nad tym, co łączy ją z Tomaszem. Ma ukochanego psa.
Jest też Sabina, która kocha sztukę oraz to, co niestałe. Uwodzi i fascynuje nie tylko Tomasza. Otacza ją aura tajemniczości, która pociąga wielu mężczyzna, a sama Sabina czuje się z tym dobrze.
Polityka stanowi tło tej powieści, jest to ważne z tytułu samej biografii autora i tego, co w minionych czasach działo się w Czechach.
Książka Kundery to próba odpowiedzi na pytanie o sens ludzkiego życia, o ciężar i jakość bytu. To erotyka na najwyższym poziomie. Scena z kapeluszem, lustrem jest według mnie wybitna. Książka jest również wielką niewiadomą, bohaterowie dzieła nie potrafią odpowiedzieć na pytania, które sami sobie stawiają. Tomasz choć kocha Teresę nie wie, dlaczego ją zdradza, ale dla pozoru (chyba przed samym sobą) w pośpiechu za każdym razem opuszcza mieszkanie kochanki. Teresa wie o zdradach Tomasza, czuje zapach innej kobiety, ale trwa przy boku mężczyzny. Dlaczego? Nie wiadomo.
Niektóre cytaty są fascynujące i zostaną ze mną na długo:
"Lecz kto nie myśli o swym ciele, ten tym łacniej pada jego ofiarą"
"[świat bezwstydu], który jest tylko wielkim obozem koncentracyjnym podobnych do siebie ciał, spoza których nie przeziera dusza"
"To, co jest nieuchronne, czego się nie spodziewamy, co powtarza się codziennie, jest nieme. Tylko przypadek do nas przemawia. Staramy się czytam w nim, jak Cyganki odczytują przyszłość z fusów na dnie filiżanki".
I mój ulubiony:
"Życie ludzkie dzieje się tylko raz i dlatego nigdy nie będziemy mogli stwierdzić, która z naszych decyzji była słuszna, a która zła, ponieważ w danej sytuacji mogliśmy zadecydować tylko raz. Nie dano nam żadnego drugiego, trzeciego, czwartego życia, abyśmy mogli porównać konsekwencje różnych decyzji".
Z przekonaniem mogę powiedzieć, że jest to książka wybitna. Wypożyczyłam ją z biblioteki, ale chętnie kupię sobie własny egzemplarz przy okazji pobytu w księgarni i będę do niej wracała z takim samym upodobaniem jak do Mistrza i Małgorzaty :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz